Brak zainteresowania
Kiedyś rodzice często spędzali ze mną czas. Jeździliśmy na wycieczki, długo graliśmy w gry, rozmawialiśmy i było fajnie! Mama mnie chwaliła i dopytywała o oceny. Teraz jej nie interesuję, nieustannie siedzi przy komputerze, a tata późno wraca. Uczę się fantastycznie, ale rodzice się tym nie interesują. Chcę, żeby mnie doceniono! Żeby spędzono ze mną czas! Nastolatka
Z Twojego listu wynika, że rodzice mają jakieś swoje problemy i kompletnie nie zauważyli, że Ty padłaś ofiarą. Zastanów się, z którym z rodziców najpierw pogadać, a w zasadzie wyżalić się. Jeśli nie odważysz się na taką rozmowę, to napisz do rodziców listy i to w dwóch egzemplarzach. A może napiszesz im maile? Obojętnie, czy to będzie rozmowa czy listy, zasady są takie same. Absolutnie nie oskarżasz rodziców, że nie mają dla Ciebie czasu. Piszesz lub mówisz tylko o sobie! Wyrażasz to, co czujesz. Na przykład "jest mi przykro, że nie spędzamy razem czasu, tęsknię za dawnymi czasami, gdy graliśmy w różne gry, czuję się okropnie, jak kwiat, który usycha o którym wszyscy zapomnieli, walczę o waszą uwagę, staram się mieć najlepsze oceny, porządek, ale to chyba nie pomaga, coś złego dzieje się w naszej rodzinie, jak uratować naszą rodzinkę?" Gdy będziesz pisała o tym, jak się czujesz, czym się martwisz, to rodzice nie mogą Ci zaprzeczyć. Jestem pewna, że oni bardzo Cię kochają, ale coś się dzieje, z czym sobie nie radzą i najwyższy czas, byś im o sobie przypomniała. Pamiętaj, że Ty nie jesteś niczemu winna, że nie chodzi o oceny, o porządek.
Zadaj pytanie:
