Najmniejsza armia świata

Gwardia uważana jest także za najstarszą armię, ale nie jest to prawdą, gdyż trzy razy w jej historii znikała. Po raz pierwszy najemników szwajcarskich sprowadził papież Juliusz II. Posiadanie takiej gwardii było w XVI wieku modne, a poza tym Szwajcarzy byli znani ze swej wierności, zdyscyplinowania i waleczności.

Obecnie gwardia liczy 110 żołnierzy. Ich charakterystyczne stroje nawiązują do pierwowzoru w jakim pierwsi żołnierze przybyli do papieża. Barwy, to kolor rodu Medyceuszy. W nocy i do służby codziennej mundur jest prostszy i ma barwę niebieską. Zadaniem gwardzistów jest ochrona papieży, a także strzeżenie granic Watykanu. Poza bronią galową jak halabardy i rapiery, żołnierze mają także broń palną. W strojach cywilnych towarzyszą papieżowi także podczas pielgrzymek zagranicznych.

Gwardzistą może zostać tylko katolik i kawaler. W czasie pełnienia służby, może jednak ożenić się. Kandydat musi mieć ponad 174 cm wzrostu. W armii papieskiej była dawniej jeszcze jedna ciekawa formacja. Byli to żuawi papiescy. Zostali stworzeni na wzór żuawów francuskich do ochrony Państwa Kościelnego w czasie jednoczenia się Włoch w XIX wieku. Po zdobyciu Rzymu przez Wiktora Emanuela, żuawi papiescy zostali ewakuowani do Francji, gdzie walczyli w wojnie francusko pruskiej. Ich mundur nawiązywał do jednostek żuawów tworzonych w wielu krajach w tym czasie. Był szary z czerwonymi wypustkami, z kepi lub fezem na głowie. Żołnierze rekrutowali się z całej Europy. Było wśród nich także kilku Polaków.

Do 1970 roku istniała także piechota watykańska, zwana Gwardią Palatyńską lub strażą pałacową. Kolejną formacją była Gwardia Szlachecka, zwana też Strażą Nobilów. Początkowo była to formacja ciężkiej kawalerii, ale w 1870 roku stała się piechotą. Pojawiała się publicznie tylko w czasie wystąpień papieża. Jej członkowie byli ochotnikami, nie otrzymywali żadnego wynagrodzenia a wyposażenie musieli sobie sami kupić. Także ta gwardia została zlikwidowana przez Pawła VI w 1970 roku.