Jak to jest?
Jak to jest? Dlaczego jedni znajdują swoja miłość w wieku 15 lat, a inni muszą czekać i czekać. A gdy już spróbują, to nigdy nic nie wychodzi, bo albo "kandydatka" nie chce, albo co innego. Nawet nie chodzi o to, czy to będzie na cale życie, ale w ogóle poczuć, że jest się dla kogoś ważnym, nie tylko dla rodziny. Dlaczego tak jest? Czy ci co znaleźli miłość, są lepsi w jakimś stopniu? 15-latek
Nie, osoby, które szybciej znalazły miłość, nie są absolutnie lepsze. Tej odpowiedzi jestem w 100% pewna. Natomiast nie powiem Ci, dlaczego jedni wcześniej znajdują wzajemność w uczuciach, a inni później. Ile ludzi, tyle teorii. Gdy przypominam sobie setki różnych historii, to zdarza się, że ktoś późno lub bardzo późno się zakochał i wtedy cieszył się, że nie rozmieniał się wcześniej na drobne, że czekał i szukał. O tym, dlaczego nie wychodzi, warto rozmawiać z rówieśnikami. Chociaż moim zdaniem mało któremu nastolatkowi „wychodzi”. 15 lat to czas poszukiwań, niepowodzeń lub ewentualnie bardzo krótkie chodzenie z jedną lub drugą koleżanką. To czas zerkania, wzdychania, pomyłek, krótkotrwałych oczarowań, fascynacji. Radzę tworzyć grupki rówieśnicze, udzielać się tam, gdzie możecie się poznawać i spotykać, czyli we wszelkich wspólnotach, w sporcie, muzyce, językach, w harcerstwie. W grupie jest ciekawie, wesoło, zawsze iskrzy, ale na ogół niezobowiązująco i tak jest dobrze w wieku 15 lat.
Zadaj pytanie:
