To nie jest dokuczanie

Cały problem w tym, że Ty i koledzy macie zupełnie inne poczucie humoru. W ich zachowaniu nie ma złośliwości, tylko specyficzny humor. To faktycznie inteligentni , ale też rozpieszczeni chłopcy, którzy zachwycają się sami sobą. Kompletnie nie rozumieją, że inni ludzie mają inną wrażliwość, że mogą sobie różnych zachowań nie życzyć.  Swoim zachowaniem koledzy pokazali, że niema sensu niczego im wyjaśniać, bo oni słuchają tylko siebie, a wypowiedzi innych osób zamienią i tak w kpinę. Dlatego więcej bym im niczego nie wyjaśniała. Oczywiście, oni z tego wyrosną, nie są przeciwko Tobie i są przekonani, że wszystko, co robią i mówią jest śmieszne, ubarwia szkolne życie, jest potrzebne jak przyprawy . Wniosek- nie tłumacz im niczego dokładnie.  Czasami, gdy masz już jakiegoś zachowania serdecznie dosyć, to mów bardzo krótkie i lekko dowcipne zdania, np. wasze żarty już mnie nie śmieszą albo już mnie nudzą. Albo jesteście bardzo dziecinni, nie będę więc dyskutowała. Obawiam się jednak, że oni wtedy i tak Cię przegadają, bo to takie osobowości. Możesz też zażartować, że nie lubisz cwaniaczków żerujących na cudzych rzeczach. Możesz ich kompletnie lekceważyć, ale możesz czasami westchnąć i powiedzieć coś w stylu "oj, koledzy, kiedy wy dorośniecie?" Tak ogólnie to koledzy są przekonani, że ich zachowanie jest śmieszne i byliby zdumieni, że traktujesz to jako dokuczanie. Życzę dużo pogody ducha, sporo dobrego humoru, bo nie ma w ich zachowaniu ani złości, ani pogardy, brakuje tylko empatii czyli współodczuwania. Jest w tym też pewne lekceważenie, więc jeśli macie w klasie takich inteligentnych i nieco zarozumiałych dowcipnisiów, to stańcie w obronie osób, z których kpią, których kosztem się bawią.

Zadaj pytanie:

korepetycje@malygosc.pl