niedziela, 22 lutego, 2015r.

Hau, Przyjaciele!
Zauważyłam coś dziwnego. Wieczorami Paulina uważnie słucha jakiegoś „gadania” w Internecie. Dla mnie- nic to nie znaczy. Jej skupienie było tak duże, że nie zwracała na mnie uwagi. Przeniosłam się znudzona  do pokoju Kuby, bo może chciałby potarmosić wiernego psa, porzucać mu piłkę. Wzięłam ją w pysk, wślizgnęłam się i aż usiadłam z wrażenia. No nie, Kuba słucha tego samego głosu. Kręci przy tym kosmyk włosów, a to oznaka, że bardzo mocno wsłuchuje się w słowa księdza. Bo już wiem, że to ksiądz coś ważnego mówi do Pauliny i do Kuby. Postanowiłam prowadzić śledztwo, czy to słuchanie jakoś na nich wpływa. Ho, ho, sama się zdziwiłam efektami. Paulina sama pyta mnie, czy chcę wyjść, a nie czeka, aż jej mama przypomni. Wczoraj poszłyśmy do dziadków i nie tylko były rozmowy, ale też plan działania w mieszkaniu i ogrodzie, zaczęły się porządki w kuchni.  A Kuba będzie pracował  w piwnicy dziadków. Niestety, są też minusy pracy nad sobą. Mam wrażenie, że w domu ktoś ogranicza słodycze. Bardzo, ale to bardzo mi się to nie podoba! Niech pomagają sąsiadom, dziadkom, ale dlaczego nie jedzą słodyczy, dzieląc się hojnie z dobrym psem? Czekam, aż się poprawią.  Zbliżają się urodziny Pani, więc powinno być dobrze.  Cześć, Astra