Każdy może znaleźć swoje miejsce przy krzyżu Jezusa

 Rodziny żegnają swoich bliskich, wśród nich 3-letniego chłopca. Płaczą. Stoją pełni bólu, bezradni. Nic nie mogą zrobić. – Oni nas bombardują – mówią. – Zabijają codziennie. Na przystankach, w sklepach, szkołach, przedszkolach, domach i mieszkaniach. Zabijają nas nawet wtedy, gdy przychodzimy na pogrzeb pożegnać tych, których zabito wcześniej. Z takiego kraju, z takiej makabry, gdzie zabito już kilka tysięcy niewinnych ludzi, przyjechała do nas niedawno grupa, czasem całych rodzin. Kiedy patrzy się na ich uśmiechnięte twarze (str. 3–5) trudno o nich powiedzieć „Ludzie spod krzyża”. A tak ich nazwaliśmy, bo nowy kraj, nowi ludzie, nowe życie to ich krzyż. Ich droga krzyżowa. Kilka dni temu zaczął się Wielki Post. Niektóre dzieci pozostałe na Ukrainie ogłosiły głodówkę. Zaprotestowały przeciw temu, co się tam dzieje. Postanowiły, że będą jeść tylko chleb i pić tylko wodę, a pieniądze zaoszczędzone na jedzeniu przekażą tym, którzy bronią ich kraju przed Rosjanami. My nie musimy głodować, pościć o chlebie i wodzie. Chociaż czasem przydałoby się zrezygnować z czegoś, by pomóc sobie czy innym być bardziej dobrym. Do czego zachęcam Was i siebie serdecznie. I jeszcze do jednego zachęcam Was bardzo. Jest w tym numerze „Małego Gościa” plansza na obrazki z Drogi Krzyżowej. Niektórzy je dostaną w swoim kościele, inni nie, ale każdy może tę planszę wielkopostną zawiesić i każdy może przeczytać o ludziach spod krzyża (str. 6–11). Umówmy się, że w każdy piątek Wielkiego Postu o jednej postaci.