Wobec śmierci bliskich

Pytaj, czego on od Ciebie oczekuje. Czy woli o tacie rozmawiać, czy woli o nim nie mówić. Jasne, że od strony psychologicznej jest lepiej, jeśli się człowiek wygada, ale są chłopcy i mężczyźni, którzy tego nie lubią. Dlatego zapytaj, jak on woli. Zapytaj go, jak najlepiej możesz mu pomóc. Może on wprost powiedzieć, czego od Ciebie oczekuje. Powiedz mu, że całym sercem jesteś przy nim. Spotkała go wielka tragedia, bo przecież to przedwczesna śmierć. Powiedz mu, że może Ci o wszystkim powiedzieć, o swoim żalu, smutku, że postarasz się go zrozumieć Mów mu, że wcale nie musi być twardy, że mężczyzna też ma prawo do łez. Czasami wystarczy, że przyjaciel po prostu jest, że wysłucha. Ważne, byś tematu śmierci jego taty nie omijała. Ważne, byś do niego pisała, lub go pytała, jak on się czuje, czy spał w
nocy, czy możesz mu jakoś pomóc. Powiedz mu, że po to ma się przyjaciół, by się z nimi dzielić także swoimi tragediami. Nie pocieszaj go jakimś słowami typu "będzie dobrze". Mów, że takie straszne sytuacje się zdarzają. Śmierć jest dla nas ciągle niezbadaną tajemnicą. Z tak wczesną śmiercią swojego ojca trudno się pogodzić. Ale tato go widzi i chce, by on po czasie żałoby dbał o siebie, o swój rozwój, by naśladował tatę w tym, co dobre, by zawsze myślał, jak tato by coś ocenił itd. Ty masz przy nim być, uważać, by go w głupi sposób nie pocieszać. Przez ok. 6 tygodni człowiek nawet powinien trwać w żałobie. To pomaga. Jeśli on jest wierzący, niech się modli zza tatę, ale może i do taty. Świętych obcowanie polega m. in. na tym, że święci nas widzą, mogą nam pomóc. Twój przyjaciel może ma teraz w niebie swojego cudownego opiekuna. Niech nawiąże z nim duchowy kontakt.

Zadaj pytanie:

korepetycje@malygosc.pl