Karolina Czekalska

Każdy ma jakiś dar od Boga – muzyczny, sportowy, plastyczny albo jeszcze inny. Każdy jest wyjątkowy. Każdego nasz Ojciec powołuje do czego innego. Dla każdego ma szczególny plan. Codziennie nas obdarza, ale czy przyjmiemy ten dar? Czy raczej odrzucimy i zakopiemy, jak jeden ze sług w przypowieści o talentach. Patrząc na historię mojego życia, zaczynam widzieć coraz wyraźniej, jak Bóg powoli w nie wkraczał. Dosłownie! Najpierw z pychą odrzucałam Jego pomoc. Wolałam żyć bez Niego. Wydawało mi się, że tak jest lepiej i bardziej na topie. Aż „przypadkiem” pojechałam na rekolekcje oazowe. Przyjęłam Pana Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Pozwoliłam Mu działać w moim życiu. I On działał. I to jak! Dostawałam od Niego w prezencie kolejne łaski. Trafiłam do Skautów Europy. Tutaj uczę się przede wszystkim pokory i cierpliwości do samej siebie. Nie wyobrażam sobie już życia bez harcerstwa, bez wędrówek i obozów. Chociaż na początku bardzo ciężko mi było przejść w mundurze po Warszawie. Teraz czynię to z uśmiechem i z wewnętrznym pokojem. Każdego poranka powtarzam sobie tekst przyrzeczenia harcerskiego. Bardzo pomaga mi też Różaniec. W te wakacje byłam na obozie harcerskim w lesie. Pogoda była kapryśna, namiot przeciekał. Mocno się rozchorowałam. Ale zamiast panikować, ze spokojem zaczęłam odmawiać Różaniec i wszelkie zmęczenie i zwątpienie zniknęły. I jeszcze mam taką patronkę! – Karolinę Kózkę. Jej wierność i całkowite oddanie się działaniu Ducha Świętego ma ogromny wpływ na moją wiarę i na kształtowanie mojego charakteru. Jestem pewna, że gdy powierzysz się Bogu, On się o Ciebie zatroszczy. „Jeżeli Bóg jest z nami, to któż przeciwko nam”!