Matka Pięknej Miłości

Niewiele jest zapisów o tym, kiedy obraz Matki Bożej znalazł się w łomżyńskiej katedrze. Prawdopodobnie najpierw wizerunek znajdował się w przykościelnej kaplicy ufundowanej w XVI wieku przez rodzinę starostów łomżyńskich. A kiedy w parafii powstało Bractwo Różańcowe, jego członkowie spotykali się tam na modlitwie różańcowej. Być może modlili się przed wizerunkiem Maryi, Matki Pięknej Miłości.

Jednak w drugiej połowie XIX wieku już mało kto pamiętał o Bractwie i obrazie Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Do katedry łomżyńskiej pielgrzymowano, ale nie względu na Maryję, tylko Najświętszy Sakrament, który w kaplicy Różańcowej przechowywano.

A Matka Najświętsza przez dziesiątki lat czuwała nad mieszkańcami. I kiedy w 1925 r. utworzono diecezję łomżyńską, Madonna z katedry stała się Matką całej diecezji. Wierni gromadzą się teraz przy Niej i polecają Jej swe sprawy. Codziennie wieczorem odmawiają różaniec fatimski, a w środy śpiewają Apel Jasnogórski.

Przed wizytą Ojca św. Jana Pawła II w Polsce w 1991 r. obraz odnowiono, a papież koronując w Łomży Matkę Pięknej Miłości, powiedział: „Maryjo, Ty nam kształtuj serca, abyśmy wiedzieli, jaka miłość jest prawdziwa i jak ją odróżniać od miłości pozornych”.