Aleksandra Banaś Klasa VI
W Watykanie pojawił się z Polski człowiek-Anioł.
Z ciężarem trudów życia na czele Kościoła stanął.
Choć kilka lat minęło od Jego śmierci,
Piszę ten wiersz ku Jego pamięci.
Wkrótce dzień radości dla Świata całego:
Kanonizacja Jana Pawła II!
Jednak, nie wszędzie jest ta radość młoda.
Nie wszędzie panuje wolność i swoboda.
Wiem, że o pomoc Bożą i Twą prosić muszę,
Gdyż na Ukrainie męki i katusze.
Każdego więc dnia i w dzień kanonizacji do Nieba ręce wznoszę
I w modlitwach o pokój na Ukrainie Ciebie proszę.
Tam ludzie walczą o wolność i demokracje,
A my w Polsce czekamy na Twą kanonizację.
Przyjmij więc, Ojcze Święty modlitwę Sarzyńskiej młodzieży,
Bo do niej me serce i dusza należy.
Ty przecież także znasz trudy życia codziennego-
Przeżyłeś śmierć matki, brata i ojca swojego.
Znasz dobrze brak wolności, zamachy na życie,
Lecz to właśnie stawia Cię na świętości szczycie.
Dzień 27 kwietnia na zawsze zostanie w mojej pamięci,
Ponieważ wtedy uradują się w Niebie wszyscy Święci.
„Santo subito” realne się stało
Zostaniesz Świętym- miliony ludzi na to czekało.