Wielkanoc, 20 kwietnia, 2014r.

Hau, Przyjaciele!
Chrystus zmartwychwstał! Słyszę te dwa słowa od wczorajszego wieczoru ciągle i ciągle. Na szczęście Michasia zapytała, dlaczego sąsiedzi używają teraz takiego powitania. Paulina prosto i jasno tłumaczyła, a ja podbiegłam i uważnie wszystkiego słuchałam. Dlatego nie protestuję, że rodzinka od Wielkiego Czwartku tyle czasu spędza w kościele. Wychodzą wczesnym wieczorem, wracają późno, kolejno wychodzą na czuwanie. Są też procesje, Dlatego koniec z moim narzekaniem. Rozsiadłam się na parapecie kuchennego okna i  robiłam przegląd parafian, którzy się spieszyli w ostatniej minucie, którzy się spóźnili, a potem tych, który przybyli sporo za późno. Jednak najbardziej podoba mi się wielkanocna radość i chcę by trwała jak najdłużej. To jest możliwe, bo już za tydzień wielki zlot rodzinny z okazji kanonizacji Jana Pawła II. Oj, będzie tłoczno i wesoło. Pani już planowała obiad, więc  będę warowała, by mi nic nie umknęło. Cześć, Astra