środa, 19 lutego, 2014r.

Hau Przyjaciele!
Nadal popołudnia spędzam przytulona do Pana. Jest mi w sumie obojętne, czy zawodnicy jeżdżą na nartach, na łyżwach, czy skaczą lub biją się kijami przy bandzie podczas meczu hokeja. Cudowna jest atmosfera jednocząca rodzinkę, która przywoływana przez ojca przybiega na chwilkę. Ale dzisiaj rano zaskoczyła mnie Paulina. Zerwała się, gdy jeszcze było ciemnawo. Ubrała spodnie dresowe, lekką kurtkę, gwizdnęła na mnie i ruszyła truchcikiem w dół Głowackiego Obok apteki czekała Jadzia, a na alejkach dołączyła Daria. Na szczęście dziewczyny nie biegły zbyt szybko, no i zmęczyły się szybciej niż ja. W stronę domu wracały już szybkim marszem dysząc niczym lokomotywy. Kuba pogratulował siostrze i zapytał, co ją natchnęło do biegania. Okazuje się, że wszystko wymyśliła Monika. Wyliczyła w którym dniu mija 10 tygodni do kanonizacji Jana Pawła II i postanowiła zrobić jakby maraton pracy nad sobą. Nauka, msze święte w tygodniu, pomoc w domu, bieganie, post w piątki w pewnej intencji. No i w klasie ruszyła epidemia. Kuba słuchał i uznał, że czuje się zarażony, dlatego on już wieczorem zacznie biegi. No to będę miała dylemat- czy przytulic się do Pana i śledzić igrzyska, czy biegać z Kubą. Muszę to sobie przemyśleć i dowiedziec się, co znaczy słowo kanonizacja. Bo może i ja powinnam się poczuc zarażona pomysłem Moniki? Cześć, Astra