„uBoga droga” na zimowisku

Próbowaliśmy odkrywać, na czym polega „uBoga droga”. Dzieci przeżywały wspaniałe przygody w naszej rodzinie dominikańskiej; poznały jeszcze bardziej dokładnie życie św. Dominika i św. Marcina de Porrès, których przecież już wcześniej spotkały na tegorocznych Roratach. W kolejnych dniach poznały też historię ks. Didaco Bessi, który był założycielem naszego zgromadzenia. Pomysł na temat tegorocznego Oratorium zimowego podała nam i w tym roku redakcja „Małego Gościa”. A my z dziećmi temat rozpoczęty na Roratach: „uBoga droga” postanowiłyśmy w ferie zimowe poszerzyć. I udało się! Nawet pogoda dopisała, bo właśnie w przeddzień naszego Oratorium spadł śnieg i cały tydzień był mroźny. Siostry dominikanki obchodzą w tym roku 25-lecie obecności w Polsce i czekamy z wiarą na beatyfikację naszego założyciela, ks. Didaco Bessi. Chciałyśmy więc podzielić się tą radością z najmłodszymi mieszkańcami naszej parafii i ich rodzinami, i zapoznać ich z ubogą drogą, jaką każdego dnia wybierał nasz założyciel. A był on przekonany, że największym ubóstwem jego parafian we Włoszech nie była bieda albo choroba, ale nieznajomość Pana Jezusa. Dlatego wiele godzin ks. Didaco adorował Najświętszy Sakrament, aby jak najlepiej służyć Bogu w najbardziej potrzebujących. Dzieci w poszczególnych grupach, na podstawie naszych opowiadań o ks. Didaco, ułożyły scenariusz przedstawienia, malowały tez o nim plakaty, które potem pokazaliśmy rodzicom. W naszym Oratorium zimowym był też oczywiście czas na gry i zabawy. Ogromną atrakcją były podchody, czyli zawody śnieżne na pobliskich górkach. Próbowaliśmy też przygotować „słodki ubogi deser”. Każda grupa inny. Potem do degustacji zaprosiliśmy gości, z ks. proboszczem na czele. Na koniec zastanawialiśmy się, co znaczy dla nas, w naszej codzienności, tam, gdzie jesteśmy, wybierać ubogą drogę? ☻ To znaczy robić wszystko z sercem, dla Boga; ☻ Być wrażliwym na krzywdy i potrzeby bliźnich w szkole, w domu, w otoczeniu; ☻ Być zadowolonym z tego, co mam; ☻ Dobrze wykorzystać czas, który daje nam Bóg każdego dnia – mówiły dzieci. To był przepiękny czas podarowany przez Boga. Dzięki pomocy wolontariuszek i wielu dobrych ludzi z naszej parafii dzieci mogły trochę inaczej przeżyć pierwszy tydzień ferii. Siostry dominikanki pracują z dziećmi i młodzieżą, prowadzą rekolekcje i dni skupienia. W Lublinie od 25 lat współpracują z parafią św. Stanisława. Katechizują i prowadzą Rodzinny Dom Dziecka im. św. Dominika.