PRZED PASTERKĄ

Już na stole pachnie sianko. Boże Narodzenie!

Aniołowie spoglądają z wielkim zadziwieniem,

Że człowieka serce czyste… Że opłatek biały…;

Że się wreszcie ludzkie serca z Bogiem pojednały.

                        Pod choinką położono śliczne Boże Dziecię;

                        Gwiazdka wzeszła nad Betlejem i nad nami świeci.

                        Tylko w żłobku małym bieda – nie czas na prezenty,

                        Chociaż tyle dziwnych czarów niesie wieczór święty.

Pastuszkowie z osiołkami stoją tam na straży,

A stajenka chłodna, licha służy za ołtarzyk.

Chociaż w żłobku mały Jezus cichuteńko kwili,

Wszyscy cieszą się, jak dzieci w święty czas Wigilii,

                        Bowiem Dziecię narodzone – wierne ludzkiej doli

                        Boży Pokój ogłosiło ludziom dobrej woli.