Ochraniali pielgrzymów, walczyli na polach bitew. Wielu można spotkać i dziś, choć już bez mieczy i tarcz.
Zakony rycerskie powstały w okresie wypraw krzyżowych w Ziemi Świętej i na Półwyspie Iberyjskim, czyli w dzisiejszej Hiszpanii i Portugali. Aż do 1492 roku na tamtych terenach żyli muzułmanie i zbrojni zakonnicy walczyli o ponowne wyparcie ich z Europy, czyli o tak zwaną rekonkwistę. Najbardziej znani z nich to kalatrawensi. Najsłynniejsze jednak zakony rycerskie związane są z krucjatami, czyli wyprawami krzyżowymi. Rycerze walczyli o zdobycie Ziemi Świętej, a następnie ochraniali przybywających tam pielgrzymów i prowadzili szpitale. Karni i dobrze wyszkoleni, byli najlepszą częścią armii krzyżowców podczas walk z muzułmańskimi Saracenami. Krzyżacy, templariusze czy joannici z krzyżami na tunikach zdobywali coraz większą sławę i bogactwa. Ich obecność wyczerpanym pielgrzymom dawała gwarancję bezpieczeństwa i pomocy. Gdy z Akki, jako ostatniego miasta w Ziemi Świętej, wypędzono chrześcijan, losy zakonników- -rycerzy były różne. Niektórzy spłonęli na stosach, inni stworzyli nieistniejące już własne państwa, ale są i tacy, którzy do dziś prowadzą szpitale i parafie. Przedstawiamy cztery najbardziej znane w Polsce zakony rycerskie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.