Cała prawda o jąkaniu

Człowiek taki zdaje sobie sprawę z irracjonalności tego lęku, ale nie może nad nim zapanować i odczuwa go coraz silniej. Nie jest w stanie kupić sobie w sklepie nawet  bułki, albo jeśli nawet kupi, to tyle go to kosztuje, że wychodzi z tego sklepu mokry. Nie dość, że taki człowiek jest umęczony, czuje sie jak śmieć, permanentnie się boi, to jeszcze nikt o tym nie wie, albo jeśli już komuś mówi, to jego problem jest bagatelizowany. Nie ma powszechnej zgody, by o tym mówić. Jeśli ktoś jednak powie o swoim problemie, to usłyszy, że z tym da się żyć, to żaden problem, żadna wada, taki tam mały „defekcik”.  Wiem, bo sama słyszałam takie złote myśli i pocieszanie tysiące razy. Dlatego strasznie ważne jest, żeby o tym mówić! I nie bagatelizować! I mówić z sensem o tym, czym jąkanie naprawdę jest. Pamiętam nieopisaną ulgę na konsultacjach, kiedy w końcu ktoś mnie zrozumiał i mówił o jąkaniu to, pod czym mogłam się podpisać, bo przecież czułam to każdego dnia.
Prawie wyleczona z jąkania

Zadaj pytanie:

korepetycje@malygosc.pl