Poniedziałek, 3 września, 2012r.

Hau, Przyjaciele!
Temat szkoły był omawiany już od kilku dni. Bardzo mnie to denerwowało, bo nastrój był raczej pesymistyczny. Tymczasem dzieci wyszły rano do kościoła, potem wpadły na chwilkę i pobiegły do swoich szkół. Ułożyłam się wygodnie na kanapie i zaplanowałam długi jesienny sen. I co? I nic! Ledwie się zdrzemnęłam, a już zaczął się ruch, jakiego od dawna nie było. Najpierw z piskiem wpadły dziewczyny, nie potrafiłam ich zliczyć, bo tak się kręciły po mieszkaniu. Wybiegły ze mną do ogrodu, a tu wracają chłopcy. No i nagle dziewczyny musiały też wejść do domu, ale ja nie wierzę, że musiały się napić, chciały się po prostu rzucić w oczy chłopakom. Chłopcy tymczasem zeszli do ogrodu, one też, oni wzięli się za rowery, one też uznały, że najlepiej wybrać się na krótką wycieczkę. Wtedy, gdy przekrzykiwały się niesamowicie, zatelefonowała mama. Każdemu dała listę zadań, więc przyjaciele nagle się wykruszyli. Już chciałam zasnąć, ale Paulina i Kuba tak się sprężyli z obowiązkami, że po godzinie furtka trzaskała niczym karabin maszynowy. Jeśli tak będzie wyglądał ten rok szkolny, to ja będę cierpiała na bezsenność. Cześć, Astra