Wiersze Kury

Weronika Kurowska ma 10 lat. Mieszka w Żernikach Wrocławskich. Niedawno ukazał jej tomik wierszy „Świat kury nie jest bury”.

W szkole nazywają ją Kura. Weronika lubi to swoje szkolne przezwisko. Jest wesołą, pełną radości dziewczynką, lubi tańczyć, czytać, ale najbardziej lubi pisać wiersze. Mówi, że każdy ma do tego talent. Trzeba tylko próbować. Weronika spróbowała i... powstał tomik 17 wierszy zatytułowany „Świat kury nie jest bury”.

„Dużo dobra, nadziei i słońca jest w tych wierszach” – napisał pan Ryszard Paluch legere.pl, wydawca wierszy Weroniki. I trudno się z tym nie zgodzić. Weronika potrafi zarazić radością, optymizmem, prostotą dziecka, jasnym spojrzeniem na świat i na ludzi. Dlatego, jak mówi pan Paluch, te wiersze są chyba bardziej dla dorosłych niż dla dzieci. Bo Weronika nie narzeka, nie marudzi, ale potrafi zachwycać się wszystkim, co ją otacza, światem, człowiekiem, Bogiem, sobą.

Czytając tomik wierszy Weroniki zapominam, że początkowo irytowały mnie powtarzające się na każdej stronie rymowanki, a zaczynam pytać siebie, co stało się z dzieckiem, które jest we mnie?...  W wierszach Weroniki jest jej świat, świat widziany oczami dziecka. To, czym żyje, o czym marzy, ludzie, których spotyka, z którymi mieszka, których kocha. Jeden z wierszy kończy tak: „Och! Kobiety!... Życzę Wam najlepszych dni, niech Wam się żyje pięknie, tak jak mi!”.