Wielki wybuch

6 sierpnia o godz. 2.45 samolot o nazwie Enola Gay startuje z bombą atomową o niewinnej nazwie Little Boy (chłopczyk).

O godz. 8.16 w Hiroszimie następuje wybuch o przerażającej sile, niszczący wszystko na swojej drodze. Zginęło ok. 30 procent mieszkańców miasta, z 76 tysięcy budynków ocalało zaledwie 6 tysięcy. Drugą bombę zrzucono dwa dni później na Nagasaki z samolotu Bock’s Car. Bomba plutonowa Fat Man (Grubas) zabiła ok. 70 tysięcy osób, czyli prawie połowę mieszkańców miasta. Po tym ataku Japończycy podpisali bezwarunkową kapitulację. Wojna zakończyła się. Kosztem tysięcy zabitych cywilów amerykanie ocalili tysiące swoich żołnierzy i zmusili Japonię do poddania się. 

Każda wyspa zajęta przez Japończyków zaciekle broniła się przed wojskami amerykańskimi zadając im ogromne straty. Spodziewając się jeszcze bardziej zajadłego oporu w czasie desantu na wyspy właściwej Japonii szukano alternatywy. Z pomocą prezydentowi Trumanowi przyszli naukowcy informując że zakończyli budowę nowej bomby o przerażającej sile. Japończycy odrzucili żądanie bezwarunkowej kapitulacji, więc rozpoczęto przygotowania do ataku. Jako cele wybrano  Hiroszimę, Kokurę lub Niigatę, zamienioną później na Nagasaki. Żadne z tych miast nie ucierpiało jeszcze od nalotów bombowców. 5 sierpnia wszystko było gotowe. Do ataku przeznaczono 7 bombowców w tym jeden z kamerami i aparatami.

Po 43 sekundach od zrzucenia z samolotu Enola Gay, bomba wybucha nad dziedzińcem szpitala Shima.

Wiele osób które przetrwało wybuch uciekło do Nagasaki. Trzy dni później dwa razy potężniejsza bomba spadła także na to miasto.

Obie bomby nie zmusiły wojskowych japońskich do poddania się. Dopiero autorytet cesarza Hirohito zdecydował że przyjęto amerykańskie żądania.

Ilość ofiar do dziś nie jest znana ponieważ część osób umierała kilka lat później na chorobę popromienną. 

Jedynym człowiekiem który przeżył obydwa wybuchy był zmarły w 2010 roku  Tsutomu Yamaguchi.