Bez jedzenia człowiek przeżyje 40 dni. Bez wody tylko kilka dni.

Na świecie jednak są takie miejsca, gdzie po pierwsze, woda z kranu nie leci, bo kranu w domu nie ma. Nie ma go nikt, bo w całej wsi nie ma czegoś takiego jak wodociąg. Po drugie, po wodę kilometrami – najczęściej dzieci – chodzą pieszo i po trzecie, znowu kilometrami niosą w wiadrze czy innym pojemniku coś, co wody w ogóle nie przypomina, bo jest brudne, mętne a nawet śmierdzące. I małe dzieci, i dorośli, i chorzy muszą to pić. Tu nie ma wyjścia awaryjnego. Bo sklepu z krystaliczną wodą mineralną w okolicy nie ma.
Tak jest między innymi w Bomadi na południu Nigerii w Afryce, gdzie pracuje brat Damian z Polski. Na str. 4–6 opowiada o tym, jak żyją tamtejsi ludzie i o tym, że na nikogo nie mogą liczyć. Dlatego czytelników „Małego Gościa” poprosił o pomoc.