Zakonnica w ostatniej ławce
Rozmowa z siostrą Marciną Stawasz SSpS, misjonarką na Tajwanie
- Chodziła Siostra razem z dziećmi do szkoły. Czy pierwszaki nie dziwiły się, że mają taką dużą koleżankę, w dodatku dziwnie ubraną?
- Początkowo mi się przyglądały. Oczywiście wszystko je dziwiło. Zaglądały mi pod welon. Pytały, dlaczego mam jasne włosy, dlaczego mam długi, a nie spłaszczony jak one, nos. Z biegiem czasu traktowały mnie coraz bardziej jak swoją koleżankę. Na przerwach bawiłam się razem z nimi. Skakałam, wchodziłam na drzewa. Potem, gdy spotykałam któreś na ulicy, słyszałam, jak mówiły do swojej mamy: „Patrz, to moja koleżanka z klasy".
Dziękujemy, że z nami jesteś
Masz subskrypcję? zaloguj się
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
«
‹
1
›
»
oceń artykuł
