wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 7552 | WYNIKÓW
Atak dziwnych myśli
W liceum poznałam chłopaka, który jak się okazało mieszka kilka kilometrów ode mnie. Wcześniej się nie znaliśmy. Zaczęło się od przyjaźni. Takiej najprostszej, najzwyklejszej. Jeździliśmy na rowerach, dużo rozmawialiśmy. Okazało się, że jesteśmy do siebie bardzo - wręcz niezwykle - podobni. Słuchamy tej samej, dość niepopularnej muzyki, lubimy to samo jedzenie, mamy podobne zainteresowania, charaktery, poglądy, wyznajemy tą samą religię i jesteśmy tak samo bardzo wierzący. Od kilku miesięcy chodzimy ze sobą. Kilka tygodni temu przyznał mi, że jednak coraz mocniej atakują go myśli, że po co mu to chodzenie, że to bez sensu, że to dodatkowy obowiązek. Dużo z nim o tym rozmawiałam. Czy to podszepty złego?
16-latka
Czas pokaże
Moim zdaniem związki nastolatków, którzy chodzą ze sobą tydzień czy miesiąc nie mają sensu. A poza tym po zerwaniu obie ze stron czują się źle. Najbardziej boję się, żeby ON się nie domyślił. Klasa już teraz gada. Mam wrażenie, że kiedy tylko z NIM rozmawiam, to inne dziewczyny (te ładniejsze i bardziej lubiane) szepczą i się śmieją. Wiem też niestety kto MU się podoba... Czasami zapominam o wszystkim i jestem niesamowicie szczęśliwa. A kiedy sobie przypomnę o tym jak się sprawy mają, to jakbym spadała do jakiegoś
okropnego dołka. Ja naprawdę nie chcę GO stracić. Łączy nas przyjaźń, ale marzę o czymś więcej.
Gimnazjalistka
Trudny początek w nowej szkole
Klasa w moim technikum jest dość duża , ludzie w niej są różni. Większość to osoby, które palą, piją , przeklinają, a ja się do takiego towarzystwa nie zaliczam. Natomiast problem drugi polega na mojej nieśmiałości. Brakuje mi odwagi. Boję się powiedzieć chociaż to głupie "cześć". Na pierwszy rzut oka to całe wielkie technikum to nie mój świat, czuję się tam inna. Chciałabym jednak poznać większość na początku , przed tym jak każdy podzieli się na swoje "grupki" a ja zostanę na uboczu. Mam dość już siedzenia obok i słuchania muzyki. Chcę wyjść do ludzi , poznać ich , przestać się bać, wyciągnąć rękę do takich jak ja.
Nastolatka
