wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1351 | WYNIKÓW
Scenariusz Boga czy mój?
Byłam w nim kiedyś zauroczona, ale on nie zwracał na mnie najmniejszej uwagi, więc robiłam wszystko, by o nim zapomnieć. Gdy już było dobrze, to nagle go spotykałam i wszystko wracało z większą siłą. Teraz zdarzyło się po raz kolejny. Odczytywałam to zawsze jako Boże znaki, bo modlę się o dobrego chłopaka i proszę, by to mógł być on. Jednak wczoraj uznałam, że koniec z tym, że mam dosyć, bo w kółko o nim myślę. Jak się pozbyć uczucia?
15-latka
Trzeba się rozstać
Zostaliśmy para, ale wiedziałam, że pali papierosy i nie tylko to. Po wakacjach, które spędził z kolegami, wieści były jeszcze gorsze. Nie przyjmował żadnych moich uwag na ten temat. Ponieważ skończył zawodówkę, poszedł do pracy i coraz mniej odbierał moje SMSy. Twierdził, że wraca zmęczony. Długo się nie widzieliśmy, ale gdy przyjechał, to nie umiałam się gniewać. Niestety, w kolejnych tygodniach to samo. Męczy mnie ta sytuacja. Zaczynam nową szkołę, tylu tu chłopaków, chyba czas na rozstanie, bo i tak co z nas za para
16-latka
Poszukiwanie sensu
Wyróżniam się na tle rówieśników i raczej mnie to męczy. Nie mam żadnych problemów z nauką, bez wysiłku wygrywam konkursy, mam najlepsze oceny. Do tego wyróżniam się wzrostem. Ale z czego się cieszyć, jeśli ciągle mam starcia na treningach, wracam zdołowany, trener się mnie czepia, nie dogaduję się z kolegami. Czasami trenujemy z dziewczynami, ale to też do niczego. Pracuję nad swoim charakterem, chodzę na spotkania oazowe, ale ciągle mi coś nie wychodzi, wybucham, kłócę się, nie panuję nad sobą. Szukam sensu, męczę się..
14-latek
Młodzi adoratorzy
Jestem osobą radosną, bezpośrednią, więc chyba z tego powodu pojawiło się przy mnie kilku młodszych adoratorów. Żartuję z nimi, wracamy razem ze szkoły, czasami coś wspólnie idziemy załatwić. Jeden żartobliwie nazywa mnie siostrą. Ale bywa, że każdy z nich zaczyna okazywać, że im nie zależy na przyjaźni, tylko na innej relacji. Nie chcę ich gwałtownie odrzucić, ale czuję, że coś jest nie tak. Są dla mnie dobrymi przyjaciółmi, ale o innych układach mowy nie ma.
Licealistka
Męką wśród obcych
Kiedy jestem w grupie ludzi na jakimś spotkaniu, najchętniej bym uciekła. Gdy jestem z koleżanką, to jest zupełnie inaczej, śmieję się, jestem na tyle wyluzowana, na ile znam daną osobę. Nie umiem zawierać nowych znajomości. Boje się, co kto o mnie pomyśli. Gdy wracam z jakiegoś spotkania, po prostu mam doła. Z testu mi wyszło, że jestem introwertyczką, nie wiem, jak to zmienić. Staram się nie oceniać siebie, nie myśleć o tym, co pomyślą inni mówić sobie, że jestem spoko, ale to nic nie daje
17-latka
Przebudzenie
Dziwi mnie, że przez ostatni rok moje podejście do Ojczyzny obróciło się o 180 st. Byłam kompletną kosmopolitką, która nie rozumiała całego tego zamieszania z patriotyzmem. Teraz wracam z Włoch i pierwsza myśl, jaka mi przychodzi po przekroczeniu granicy : "Moja kochana Polska". Zakochałam się w historii, w Wyklętych, w powstańcach. Wszystko dzięki niesamowitej nauczycielce i świetnemu księdzu. Jak tylko ich poznałam, stali się oni w moim życiu pierwszymi tak mocno przemawiającymi autorytetami...
Licealistka
