7. Niedziela zwykła, 23.02.2025

Przykazanie miłości nieprzyjaciół (Ewangelia: Łk 6,27-38)

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie i wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tylko tych, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane: miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrze wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie”.

2016 rok papież Franciszek ogłosił Rokiem Miłosierdzia. Ludzie na nowo mieli okazję przypomnieć sobie prawdę o miłosiernym Bogu. Przez konkretne czyny mogli otwierać się na Boże łaski. Rok Miłosierdzia przypomniał też o uczynkach miłosierdzia, względem ciała i względem duszy.

Zachęcam, byś w tym tygodniu wybrał trzy spośród uczynków miłosierdzia względem duszy (Grzesznych upominać; Nieumiejętnych pouczać; Wątpiącym dobrze radzić; Strapionych pocieszać; Krzywdy cierpliwie znosić; Urazy chętnie darować; Modlić się za żywych i umarłych). Postarał się je wypełnić. Tak otworzysz się na łaskę miłosierdzia.

8. Niedziela zwykła, 2.03.2025

Z obfitości serca mówią usta (Ewangelia: Łk 6,39-45 )

Jezus opowiedział uczniom przypowieść: „Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Jak możesz mówić swemu bratu: »Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku«, gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata. Nie jest dobrym drzewem to, które wydaje zły owoc, ani złym drzewem to, które wydaje dobry owoc. Po owocu bowiem poznaje się każde drzewo: nie zrywa się fig z ciernia ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta”.

Tydzień temu wróciliśmy myślami i sercem do roku 2016, Roku Miłosierdzia. Obecny rok 2025 jest rokiem jubileuszowym, którego hasło brzmi: „Pielgrzymi nadziei”.

Dzięki łaskom, które Pan Bóg w tym roku dla Ciebie przygotował, możesz stawać się jeszcze lepszym człowiekiem. Jak? Jest wiele sposobów. Jednym z nich jest odwiedzenie kościoła wyznaczonego na rok jubileuszowy przez biskupa.

W tym tygodniu poszukaj w internecie, które kościoły w twojej diecezji są kościołami jubileuszowymi i zapytaj rodziców, kiedy odwiedzicie chociaż jeden z nich. Dzięki temu staniecie się pielgrzymami nadziei, a w Twoim sercu będzie więcej dobra

1. Niedziela Wielkiego Postu, 9.03.2025

Z obfitości serca mówią usta (Ewangelia: Łk 4,1-13)

Jezus pełen Ducha Świętego powrócił znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”. Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest: »Nie samym chlebem żyje człowiek«. Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”. Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest: »Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz«”. Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: »Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli«, i »na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień«”. Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano: »Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego«”. Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.

Przed ważnym meczem zawodnicy wcześniej poznają taktykę przeciwnika. Zwróć uwagę na sposób postępowania Pana Jezusa w dzisiejszej Ewangelii. Atakowany przez szatana, broni się… Słowem Bożym. Chrystus pokazuje, jak jest ono ważne i mocne.

Masz postanowienie na Wielki Post? Sprawdź, kiedy w twojej parafii będą nabożeństwa Drogi krzyżowej i Gorzkich Żali. Zachęcam Cię też, byś w tych 40 dniach Wielkiego Postu znalazł czas na czytanie Pisma Świętego. Dzięki temu będziesz skuteczniej zwalczał pokusy złego ducha.

2. Niedziela Wielkiego Postu, 16.03.2025

Przemienienie Pańskie (Ewangelia: Łk 9,28b-36)

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: „Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie”. W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli.

Każdy człowiek chyba ma paczkę najbliższych znajomych czy przyjaciół. Podobnie było w przypadku Pana Jezusa. Chrystus miał wybranych 12 apostołów, potem powołał kolejnych i to grono poszerzyło się o 72 innych uczniów. Jednak do najbliższej paczki Jezusa należeli: Piotr, Jan i Jakub. To oni byli uczestnikami wielu ważnych wydarzeń z życia Zbawiciela, np. przemienienia. Pan Jezus zabierał ich na wspólną modlitwę.

Trwa Wielki Post. Ufam, że uczestniczysz w wielkopostnych nabożeństwach. A biorąc przykład z Pana Jezusa, zabierz na modlitwę swoich przyjaciół. Zaproponuj im udział w Drodze krzyżowej i Gorzkich Żalach.