Nowa błogosławiona: Maria Carmen

Kard. José Saraiva Martins z upoważnienia Benedykta XVI ogłosił 6 maja w mieście Antequera koło Malagi na południu Hiszpanii beatyfikację Marii Carmen od Dzieciątka Jezus.
Maria Carmen żyła w XIX w. Kiedy owdowiała, założyła Zgromadzenie Tercjarek Franciszkańskich Świętych Serc (Jezusa i Maryi).

Nowa błogosławiona urodziła się 30 czerwca 1834 w Antequerze w diecezji Malaga w zamożnej rodzinie chrześcijańskiej. Na chrzcie otrzymała imię Maria del Carmen, czyli Maria z Góry Karmel. Jako dziecko wyróżniała się żywym temperamentem, miała dobry i miły charakter, była spontaniczna i wrażliwa. Od najmłodszych lat odznaczała się dużą pobożnością, zwłaszcza do Matki Bożej i Eucharystii, a także wielką wrażliwością na biedę i krzywdę ludzką.

W wieku 22 lat, mimo sprzeciwu rodziny, wyszła za starszego o 11 lat od siebie mężczyznę. To małżeństwo nie było udane. Mimo to Maria Carmen żyła z mężem 24 lata. Przeżyła wiele gorzkich i bolesnych chwil z powodu trudnego charakteru małżonka, który ją zdradzał i prowadził hulaszcze życie. Znosiła jednak te przeciwności z wielkim męstwem i wielkodusznością, dzięki głębokiej wierze, modlitwie i częstej spowiedzi.
Gdy po ponad 20 latach mąż ciężko zachorował, poprosił ją o przebaczenie i zaczął naprawiać wyrządzone jej krzywdy. Zmarł w 3 lata później, a wówczas bezdzietna wdowa w wieku 47 lat zaczęła się spełniać na innym polu.

Postanowiła oddać się całkowicie dziełom miłosierdzia i nawet własne mieszkanie przystosowała do tego celu. Założyła nowy instytut zakonny - Zgromadzenie Sióstr Tercjarek Franciszkańskich Świętych Serc Jezusa i Maryi. Pierwszy dom powstał koło Antequery 1 maja 1884. 17 września tegoż roku wraz z 8 innymi kobietami złożyła śluby czasowe, a 20 lutego 1889 - śluby wieczyste, przyjmując imię Marii z Góry Karmel od Dzieciątka Jezus.

Pod jej kierunkiem zgromadzenie szybko się rozwijało. Powstawały ośrodki dla młodzieży, szkoły i szpitale dla ubogich i potrzebujących. W 1897 przekazała urząd przełożonej następczyni i w 2 lata później, 9 listopada 1899 zmarła w swym rodzinnym mieście w wieku 65 lat w powszechnej opinii świętości. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 11 wspólnot w różnych częściach Hiszpanii.

Dopiero jednak po 50 latach, w 1948 diecezja Malaga zaczęła starania o je beatyfikację.
19 grudnia 1963 ówczesna Kongregacja Obrzędów wydała dekret wyrażający oficjalnie zgodę na prowadzenie sprawy. W 1984 ogłoszono dekret o heroiczności cnót, a 26 czerwca 2006 Benedykt XVI podpisał dokument uznający cud za wstawiennictwem sługi Bożej. Obecnie została wyniesiona do chwały ołtarzy.