Już dawno żaden list nie wywołał takiej reakcji. I bardzo dobrze. Myślę, że 14-latka wybrała dobrą drogę, czyli nie narzeka, jest cierpliwa w czekaniu, ale jest to czekanie aktywne! Znalazła grupę, gdzie dobrze się czuje, pracuje jako wolontariuszka i nie ma czasu, by się użalać.
Znowu jawi mi się podobieństwo do przyrządzania potraw. To, co będzie pyszne, wcale nie musi wyglądać ciekawie w czasie gotowania. Może stąd te kłopoty z gimnazjalistami? Co o tym myślicie? Jakie są Wasze klasy?