Ale czego nie robi się dla tego, kogo się kocha, prawda? Dekorację, dołączoną do tego numeru „Małego Gościa” trzeba przygotować wcześniej. Najpierw – jeśli ktoś nie ma – musi kupić bibułę, potem powycinać dokładnie niepotrzebne fragmenty, podkleić szablon itd. Zresztą, wszystko jest dokładnie pokazane i opisane obok. Dekoracja jest oczywiście absolutnie wyjątkowa – takiej nie kupicie w żadnym sklepie. Dlatego jestem pewna, że każdy nasz każdy czytelnik zawiesi ją w swoim oknie w Boże Ciało. Tak, nie pomyliłam się, każdy czytelnik. Również ci, obok których procesja Bożego Ciała w tym roku nie będzie przechodziła. Ja też do nich należę. Proponowałam to w zeszłym roku i w tym roku powtarzam. Dekorujemy okna na Boże Ciało. WSZYSCY. Koniecznie. Tylko jeden raz w roku żywy Pan Jezus idzie ulicami naszego miasta, miasteczka, naszej wioski, mija nasze domy i patrzy w nasze okna. Jak można Go nie witać? Przecież gdyby królowa angielska przyjechała do parafii, każdy chciałby ją powitać. A tu nie żadna królowa w Boże Ciało idzie naszymi ulicami, tylko sam Bóg. I jeszcze jedno. Nie ściągajcie z okna tej dekoracji od razu po południu. Jest coś takiego, co nazywamy Oktawą Bożego Ciała. Oktawa, czyli osiem. Przez osiem dni, do czwartku 2 czerwca, odbywają się przy naszych kościołach procesje z Najświętszym Sakramentem, dzieci sypią kwiaty a my miejmy wciąż udekorowane okna. Bardzo Was do tego zachęcam. Pozdrawia Was

Gabi Szulik,  która dekorację  wywiesi w swoim oknie na pewno.