świętej Jadwigi Śląskiej

  Poddani bardzo szanowali swoją księżną. Szybko poznali jej dobre serce. Widzieli, że Jadwiga żyje skromnie, że zrezygnowała z bogatych strojów i kosztownej biżuterii. Aby nie odróżniać się od swoich ubogich poddanych, chodziła... boso. Buty były wtedy czymś luksusowym, nosili je tylko ludzie zamożni. Henryka Brodatego, jej męża, denerwowało bardzo, że żona, księżna wrocławska, chodzi boso. Poprosił księdza, który spowiadał księżną, aby nakazał jej nosić obuwie. I tak się stało. Ksiądz nawet podarował Jadwidze parę butów i poprosił, by zawsze je nosiła. Księżna posłusznie podarowane buty wzięła, podziękowała i wszędzie nosiła ze sobą, ale... przewieszone na sznurku.

Powrót do serwisu