Mój budzik

Są takie zawody, które od samego rana muszą być wykonywane. Tramwajarz, dziennikarz, pływaczka i zakonnik opowiedzieli, jakie mają sposoby na wczesne wstawanie.

o. Leon Knabit
benedyktyn z Tyńca

Mój dość posunięty w latach, wiek (4X20 +2) wielu ludzi skłania do pytania, czy nie mam kłopotów ze spaniem. Odpowiadam, że raczej mam kłopoty ze wstawaniem.

W klasztorze modlitwa poranna rozpoczyna się o 6-ej rano. Wstajemy więc 5.30. Rozlega się wtedy dzwonek elektryczny. Jeśli ktoś śpi twardo, może nie usłyszeć.

Na wszelki wypadek nastawiam sobie jeszcze alarm w komórce.na 5.19. Wtedy rozbrzmiewa u mnie miła, ale wyraźna melodyjka.

Na drugi sygnał o 5.29 wstaję ze znakiem krzyża. Jeśli zaśpię, mimo alarmu, zgłaszam to Przełożonemu i proszę o pokutę.

Czy się chce czy nie chce wstawać, w klasztorze to nie ma znaczenie. Wstaje się i już.

 

 

Aleksandra Urbańczyk
reprezentantka Polski w pływaniu

Od 13 roku życia musiałam wstawać na 6 rano na trening, więc chyba weszło mi to już w krew.

Jaki mam sposób na wczesne wstawanie? Po prostu kładę się wcześniej spać. Najpóźniej o 22.00.

Rano muszę być wypoczęta na basenie, więc nie ma mowy o długim siedzeniu wieczorem.

Budzi mnie zwykły dzwonek w telefonie, choć zawsze z jedną opcją drzemki, żeby jeszcze ukraść choć chwilkę snu. Przynjamniej 10 minut...

 

 

 

 

 

Tadeusz Lasota
motorniczy tramwaju

Wstaję bardzo wcześnie rano, można powiedzieć, że w nocy, bo około 2.20. Pierwszy kurs mam o 3.40.

Budzi mnie cichutka spokojna melodia w telefonie, żebym zawału nie dostał.

Już od kilkunastu lat jeżdżę rano, więc przyzwyczaiłem się i nie mam problemów ze wstawaniem.

Chociaż raz zdarzyło się, że źle nastawiłem budzik i… zaspałem. Przekonałem się wtedy, że bez budzika byłoby ciężko.

Po powrocie z pracy zawsze kładę się spać na godzinę. Jestem tak przyzwyczajony do wczesnego wstawania, że kiedy mam urlop, to i tak przez pierwszych kilka dni wstaję o… drugiej w nocy i zaczynam „dzień”.

 

 

Marcin Żebrowski
dziennikarz i prezenter

Nie radzę sobie ze wczesnym wstawaniem.

Mamy teraz 7-miesięczną córeczkę, więc wstaję albo do niej, albo do pracy, czasem nawet o 4 rano.

Bywa to trudne, ale nie ma wyjścia.

Mój sposób na wczesne wstawanie to dwa budziki. Jeden główny i drugi nastawiony kilka minut później.

Tak na wszelki wypadek.

Gdy tylko słyszę dzwonek, nie leżę „jeszcze tylko pięć minut”, tylko staram się wstać od razu.