dodane 16.07.2014 12:09

15 lipca

Szkoda, że rekolekcje dobiegły końca. Mam wrażenie, jakbym dopiero wczoraj przyjechała na miejsce, poznawała diakonię i nowych ludzi.

Ten czas minął nieprawdopodobnie szybko. I, mimo początkowych obaw, spędziłam go naprawdę znakomicie. Owszem, były chwile kryzysu, jednak nieustannie czułam obecność Boga. Wiedziałam, że On nigdy mnie nie zostawi. Słyszałam nawet opowieść o tym, jak pewien człowiek, patrząc na ścieżkę swojego życia, widział ślady cztery stóp. Szedł razem z Bogiem, aż pewnym momencie na piasku można było dostrzec jedynie dwa odciski. Człowiek zastanawiał się, dlaczego został opuszczony przez Najwyższego, lecz nie wiedział, że w tych chwilach, kiedy już sobie nie radził, Jezus niósł go na swoich ramionach.
Dzięki tym rekolekcjom odkryłam również fakt, że Bóg jest prawdziwie obecny w Eucharystii. Najwyraźniej byłam tak przyzwyczajona do swojej wiary, że nie potrafiłam się nią zachwycać, żyć nią na co dzień. Jestem niesamowicie wdzięczna za ten święty czas i mam nadzieję, że jego owoce będę mogła oglądać nie tylko teraz, ale również za kilka miesięcy.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..
Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

dodane 16.07.2014 12:09

15 lipca

Szkoda, że rekolekcje dobiegły końca. Mam wrażenie, jakbym dopiero wczoraj przyjechała na miejsce, poznawała diakonię i nowych ludzi.

Ten czas minął nieprawdopodobnie szybko. I, mimo początkowych obaw, spędziłam go naprawdę znakomicie. Owszem, były chwile kryzysu, jednak nieustannie czułam obecność Boga. Wiedziałam, że On nigdy mnie nie zostawi. Słyszałam nawet opowieść o tym, jak pewien człowiek, patrząc na ścieżkę swojego życia, widział ślady cztery stóp. Szedł razem z Bogiem, aż pewnym momencie na piasku można było dostrzec jedynie dwa odciski. Człowiek zastanawiał się, dlaczego został opuszczony przez Najwyższego, lecz nie wiedział, że w tych chwilach, kiedy już sobie nie radził, Jezus niósł go na swoich ramionach.
Dzięki tym rekolekcjom odkryłam również fakt, że Bóg jest prawdziwie obecny w Eucharystii. Najwyraźniej byłam tak przyzwyczajona do swojej wiary, że nie potrafiłam się nią zachwycać, żyć nią na co dzień. Jestem niesamowicie wdzięczna za ten święty czas i mam nadzieję, że jego owoce będę mogła oglądać nie tylko teraz, ale również za kilka miesięcy.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

W Małym Gościu

Mały Gość 04/2024:

Kiedyś jeden z zakonników powiedział, że Pana Boga można nawet zapytać o to, gdzie rosną prawdziwki. „To tak, jak rozmawiać z mamą czy z tatą” – dodał. „A w przeciwieństwie do rodziców, Pan Bóg ma zawsze czas. Nigdzie się nie spieszy. I zawsze wysłuchuje, więc im bardziej szczerzy jesteśmy, tym lepiej”.