Puchnąca przestrzeń

Wyobraźcie sobie wielkie, surowe ciasto drożdżowe. Pozostawione w ciepłym miejscu rośnie. Zwiększają się odstępy pomiędzy tkwiącymi w nim rodzynkami. Ciasta jest tyle samo, ale zajmuje coraz więcej miejsca. Podobnie jest ze wszechświatem. Odległości między gwiazdami-rodzynkami powiększają się nieustannie. Gdyby ktoś znalazł się w samym środku potencjalnej babki, miałby wrażenie, że wszystko od niego ucieka. Dzięki pracom astronomów, m.in. Hubbla, wiemy, że gwiazdy oddalają się od siebie, nie wiedzieliśmy jednak, czy robią to w stałym tempie, czy może coraz wolniej.